Różnice w przygotowaniu motorycznym zapaśnika i boksera

0
113

Mimo, że zarówno zapasy oraz boks wrzucamy do jednego worka z napisem sporty walki, to jednak są to zupełnie odmienne sporty. Mimo, że maratończyk biega i przebiera nogami jak sprinter, to są to zupełnie odmienne sporty z innymi szklakami energetycznymi, inną techniką biegu, inną masą mięśniową oraz z wykorzystaniem innych włókien mięśniowych. Nie inaczej jest ze sportami walki parterowymi, a stójkowymi. Jakie są różnice ??

W zapasach oraz sportach parterowych ( również MMA) staramy się więcej serwować zawodnikowi więcej:

– Treningu izometrycznego – sporty chwytane potrzebują więcej żywej brutalnej siły i chwytania w kleszcze. Dlatego większa ilość treningu siłowego oraz siłowo – wytrzymałościowego będzie miała zastosowanie u parterowców.

– Więcej treningu z martwego punktu – w sportach chwytanych rzadko kiedy mamy możliwość wygenerowania siły ze skurczu i rozkurczu mięśnia (przykładem mogą być dynamiczne wskoki na boxa), a częściej staramy się wywrócić przeciwnika z martwego punktu. Dlatego takie ćwiczenia jak przysiad zercher z martwego punktu czy też przetaczanie opony będą dobrymi ćwiczeniami dla sportów parterowych.

– Więcej treningu na dolną część ciała – Miednica przez to, że jest okalana potężnymi mięśniami pośladkowymi, czworogłowymi  oraz dwugłowymi uda jest naszym najsilniejszym stawem, który pomaga nam generować dużo siły w zwarciu zapaśniczym. Dlatego u parterowców powinny dominować ćwiczenia wzmacniające, takie jak martwy ciąg i przysiad w przeciwieństwie do ćwiczeń na górną cześć ciała.

– Więcej treningu chwytu – Im silniejszy chwyt tym mocniej zakleszczasz przeciwnika w siłę swojego uścisku. Takie ćwiczenia jak spacery farmera oraz podciąganie na ręczniku muszą się znaleźć w repertuarze zawodnika parterowego

– Praca w pełnych zakresach ruchów – Zawodnik parterowy musi posiadać kontrolę motoryczną nad swoimi stawami w trudnych pozycjach, niekiedy w bardzo dużym zakresie ruchu obciążony siłą przeciwnika (przykładem może być dźwignia zakładana na nasz staw przez przeciwnika) dlatego trening w pełnych zakresach ruchów jak i trening mobility muszą być częścią planu treningowego

– Większa objętość treningowa – Walka parterowa charakteryzuje się nieustanną pracą z krótkim czasem na odpoczynek. Z tego względu trening zapaśnika czy zawodnika MMA powinien zawierać więcej serii z krótszymi przerwami niż u zawodnika stójkowego.

– Większa ilość treningu typu strong Man- Trening typu strong Man gdzie dominują przenoszenia/pchania czegoś ciężkiego jest doskonałym sposobem na wzmocnienie siły w zwarciu zawodnika parterowego.

– Więcej treningu lokalnej wytrzymałości mięśniowej – Zawodnik parterowy zawsze musi mieć silne ale jednoczenie wytrzymałe mięśnie. Warto w tym celu używać kompleksów sztangowych aby szlifować wytrzymałość konkretnych grup mięśniowych jak i całego ciała.

W sportach stójkowych typu boks, Kick boxing, muay thai powinny dominować poniższe parametry treningowe:

– Więcej treningu karku-Trening karku, jak pokazują badania pozwala,  być bardziej odpornym na ciosy jak i przeciwdziała uszkodzeniom mózgu.

– Więcej treningu górnej części pleców i barków- Plecy jest to pokrzywdzona cześć ciała u wszystkich stójkowiczów. Poprzez gardę dochodzi do garbienia się, co często prowadzi do problemów i bolesności  barków. Warto wyrównywać napięcia między przodem, a tyłem ciała aby nie doprowadzić do kontuzji.

– Większa intensywność treningowa- sporty stójkowe charakteryzują się dominacją zdolności motorycznej jaką jest moc (generowanie siły jak najszybciej) i dlatego też trening nie powinien być zbyt rozległy, ale za to skupiony na większych ciężarach podnoszonych w szybki sposób.

– Większa ilość ćwiczeń na pracę nóg –  Zawodnicy stójkowi powinni mieć szybkie i elastyczne kończyny dolne. Aby zwiększyć ich zdolności w tym zakresie warto używać ćwiczeń plyometrycznych na kończyny dolne, takie jak box jumpy czy też przeskoki zakroczne.

– Większa ilość ćwiczeń angażujących rotację tułowia- Zawodnicy stójki, aby mocno oraz długo uderzać, powinni wykonywać dużo ćwiczeń na poprawę rotacji korpusu.

– Większa ilość treningu na czas reakcji – Czas reakcji to najważniejsza umiejętność jeśli chcemy wyprowadzać ciosy celne, szybkie oraz unikać tego samego od naszego przeciwnika. Ćwiczenia na czas rekcji, zwłaszcza na bodziec wzrokowy, to musowy element pracy z zawodnikami stójkowymi.

– Większa ilość ćwiczeń na górną część ciała- górna cześć ciała to, coś co pozwala w stójcie bić mocne ciosy oraz radzić sobie dobrze w klinczu. Garda również będzie bardziej szczelna oraz dłużej będziemy ją trzymali bez zmęczenia, gdy mięśnie górnej części ciała będą silne.

– Większa ilość ćwiczeń na pracę przedramion- nie mylić z treningiem chwytu. W tym wypadku chodzi o trening wzmacniający stawy nadgarstkowe oraz łokciowe aby nie doznały kontuzji oraz o przyzwyczajenie mięśni dłoni do zaciskania się z dużą ergonomią, aby nie męczyły barków podczas trzymania gardy.

– Większa ilość pracy nad wytrzymałością tlenową – Wytrzymałość tlenowa jest dużo bardziej istotna w sportach stójkowych, gdyż walka jest dynamiczna szybka i na wysokim tętnie. Zapaśnicy potrzebują wydolności, ale w głównej mierze siłowej. Obwody stacyjne, to coś co każdy zawodnik stójkowy powinien robić w okresie budowania wydolności.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj